13 Ocak 2018, Cumartesi
saat: 20:13
Aylar geçmiş yazmayalı. Hayatımda çok şey değişti.
Özet geçeyim: Bok gibiydim, kendimi işe yaramaz zayıf hissediyordum. 35 yaşımda aile evinde ikamet ediyor, amelelik yapıp yevmiyelerle aileme katkıda bulunmaya çalışıyordum. Gözümde yüksek miyopiden kaynaklı komplikasyonlar cereyan etmeye başlayınca bir şey okuyamaz ve insanların suratlarını tanıyamaz hale gelmiştim. İğne yapılması gerekiyordu ama doktor riske girmek istemiyordu. Benimle evlenmeyi 7 yıldır bekleyen sevgilim de artık bıkmaya başlamıştı.
Derken Engelli KPSS sonuçları geldi. Atamam oldu. Karadenizde bi şehrin belediyesine mühendis olarak atandım. Üzerimden büyük bir stres kalktı. O kadar hafifledim ki, herhangi bir sorunum yokmuş gibi geldi. Tabii gözümdeki sıkıntı yüzünden iş yerinde zorluklar yaşadım. En sonunda onu da hallettim. 10 gün önce iğne yapıldı. Yavaş da olsa iyileşme söz konusu.
Evlilik süreci başladı. Paso klavga dövüş. Ben sevmiyorum bu boku. Sorun bi kadınla beraber yaşamak değil, saçma sapan masraflar. Bir de cebimde 3-5 kuruş varken, şöyle yalnız ve özgür yaşayamamanın burukluğu da var. Ne bileyim, böyle eve kız atasım geldi hep. Ha, sanki sevgilim olmasa yapabilecekmişim gibi yazıyorum da, en azından buna kafa yorup uğraşmak can veriyor adama. Hele yolun yarısındaysan. 7 yıldır hiç aldatmadım. Ha bi kere öpüştüm bi kızla, ki onu da söyledim. Uzak şehirler olunca böyle şeyler oluyor. Bana "ikiyüzlü puşt" diyecekler için de şunu belirtebilirim: Hanım kızımız da kafa güzelken bi herifle el ele tutuşmuş, ondan bile utanmış, ama "o an acayip istemiştim" falan dedi. Çok bozulmadım, çünkü ben nasıl kendimi genç ve çekici hissetmek istiyorsam bi erkek olarak, onun da buna ihtiyacı var. Aksini söyleyendir asıl yalancı ve ikiyüzlü.
35 yıllık gel-gitli boktan hayatımda hiç bir zaman hiç bir şey sorunsuz gitmediğinden acayip bi kaygı oluştu bende. Bir şey sorunsuz ilerliyorsa, kesin başıma bir şey gelecekmiş gibi düşünüyorum. Ki oluyor da. Mesela bok gibi paranın aktığı şu evlilik sürecinde bir de 2000 tl'lik haciz yedim, öğrenim kredisi. Ödeyemedim hiç. Ama bunu "küçük sorun" olarak addediyorum.
Hafifledim, gerçekten çok hafifledim. Saçma sapan şeylere bağırıp çağıran bi adamken, pamuk gibi biri oldum. Sanırım yakın zamanda iş yerindeki karakterlerle ilgili şeyler yazacağım. Severim dedikoduyu...
