12 Kasım 2018, Pazartesi
saat: 23:59
Beni garipsemeyen tek yer olduğun için gelip gelip sana dokunuyorum galiba..
Hayat çok garip yani hep garipti. İnsanları anlamakta zordu. Ama yaş ilerledikçe daha da zorlaşıyor.
Yaşlandıkça yazmak daha da zorlaşıyor. Çok garip ama öyle...
Aylak Adam Yusuf Atılgan okudum sonunda. Biraz daha objektif okumayı isterdim.(Bunu açıklamayacağım şimdi). Roman iyi yalnız karakterdeki aylaklık imrenilecek derecede güzel.Yine de takıldığım kendine birini arıyor olması. Durumundan mutlu olmaması... Buraya daha dolu şey yazmak istiyorum ama hala okumamış olanlar varsa ve bu yazıyı okursa hiç güzel olmaz. Okumadıysanız ertelemeyin derim. Yada ben yaklaşık on yıldır birilerine tavsiye etmeme rağmen zamanı geldiğinde okumuşum diyorum.
Romanlarla aramda kıskanılacak bir bağ var. (Hepsiyle değil bazılarına geç kalabiliyorum) Zamanı geldiğinde okuyorum genelini.
Memuriyet yıllarımın en anlaşılmaz zamanlarını burada geçireceğimi sanıyorum. Değişik insanlar ve iş yapmak istemeyen tiplerle dolu. Bir de herkes kendini bir bok sanıyor. Ben bu kadarını beklemiyordum. Hepsine herkes sizin kadar akılı ve kurnaz demek istiyorum.
İnsanları boşvermeyi öğrenmeliyim.
I'm studying english and maths. Bu ne kadar sürer? I don't know but trying. not yet now:)
See you later:)
