23 Mayıs 2019, Perşembe
saat: 11:18
Cümleler doldu doluştu sıkıştı beynime.
Bayılarak okuduğum kitaplar uykusuz gecelerle mi yazıldı?.
Herkes uyurken yarayıcı beyinler uyumaz. Güzel burdan tutmak lazım. Ama benimki gibi düzensiz ve anlamsız zırvalarla da kitap yazılmaz.
Aman kitap yazmaya gelmedim ya iste güncem yazmaya geldim o yüzden.
Şunu keşfettim ki insanlara yüklediğimiz beklentiler beklenmeyenlerden kesinlikle çok daha vasaat. Sıfır yaratıcılık vasatın da altında. Kendimiz gibi insanlarla bulup bulup aynı aynı yasanmisliklarimizi paylaşıyoruz. Kore versiyonu oldboy la amerikan versiyonu oldboy karsilasmasi gibi bisey oluyor. Ee yani.
Şu an gidip tüm burun kıvırdıklarimizla tanışıp kaynaşasım var. Sokakta karton toplayan afgan çocuklar var ya onlarla mesela.
Evimde oturup sürekli canim sıkılıyor ya boktan şeylere belki onların canını sıkanlar daha güzel can sıkıyordur..
Kendi enerjimden de nefret ettim bu akşam. Aynı şeyleri duymaktan duyduğum genel nefretten payını aldı belki de. Yeni tanıştığım insanlar enerjin gerçekten çok yüksek cok farkli güçlü bi duruşun var. Hayir diyorum ben yani çok degil daha senesi olmadi kendimi öldürtmeye çalışıyorum pardon da diyorum. Ama ölmemişsin diyolar.
Nah! ölmedim diyorum içimden.
Ölen tarafımı bildiniz mi. Ben biliyorum. Boş konuşmayın. Afgan çocuk desin bakalim bana sen güçlüsün inanilmaz enerjin var diye. Haha siz ne sıkım.biliyosunuz acaba.
Gerzekler.
Al boyle de modum değişir bakalim ilk cümledeki enerji simdi gotume mi kaçtı.
Valla yok bunlarla olmaz yani. Nereye kadar.
Öff tamam bitti.
