13 Haziran 2019, Perşembe
saat: 11:43
Böyle bi okul bitirmiş gibi,mezun olmuşum gibi acayip bir his.Bir umursamazlık bir rahvanlık.Tek tek rutinleri ve rutinleşmeye başlayanları çatır çatır kırmaktan zevk alıyorum.Bir sabah 9 da geliyorum işe ertesi sabah 6 da.Minibüsten inip dükkana yürürken gökyüzünü,tek tük ağaçlardaki kuşları yoldaki kedileri seyrediyorum.
Sonra 40 yıldır yapmadığım şey,tezgahtaki takımları bi kenara sıyırıp ağır ağır domatesimi peynirimi doğrayıp tadını çıkara çıkara kahvaltı ediyorum.Yağmur yağıyor işi gücü bırakıp pencere kenarına oturup seyrediyorum.
her akşam 2 duble rakı içip enginarın ağzımda dağılmasını meditasyon zevkiyle izliyorum.Farkında olmadan adımlarım hızlanıp sırtım kamburlaşırsa ağır ol bakalım diyorum yavaşlıyorum sırtımı dikleştiriyorum.
Ama bir işe girişeceksem o fötr şapkalı herif gibi en ice ayrıntısına kadar düşünüp öyle harekete geçiyorum.
Ne oldu bilmiyorum kafama bişey düşmedi.Yaş öyle ahım şahım kemale ermedi.Hasta filanda değilim.Bir sabah uyandım.aklıma gelen ilk cümle acelen ne idi.
Gıpta ile baktığım yavaş ve sakin insanlara dönüşüyorum.Evet hayat zaten güzel.Ne olursa olsun güzel.
İstanbul Devlet konservatuarından bi hocayla anlaştım.Başlıyorum klarnet kursuna.
Bekle beni cılız Arno nehri.Yakında oradayım..
