10 Ekim 2019, Perşembe
saat: 08:11
Su aralar zihnim boslukta yarattığı tepkilere inanıp ardına saklanıyor . Halbuki söz vermiştim kendime hayata objektif bakmaya. Yanlız olduğum içiin şikayet edemem çünkü benim istediğimi aramak için ihtiyacım olan zaten bu sessiz ve karmaşadan uzak olmaktı. Tepkisellik neden oluşur... Aslında duygusallığın kırılganlığında hayata ve olaylara karşi bir duruş bir kapanıştır, reddediştir. Duygusal veya fiziksel bir travmanın ardından iyileşme sürecinde tekrar yaşanılmasından korkulan olay için savunma mekanizmasının belli bir düşünceye veya fikre körü körüne tutunmasıdır. Sanırım son zamanlarda kendimde bunu görüyorum. Fakat en istemediğim şey bu gözlerin bakarken görmemesi objektif bakamamasıydı. Elbet değişecek bı durum. Yine pek arkadaşımın olmadığı en sıkıcı şehre hapsettim kendimi. Güvenli komforlu fakat boş... Geçen hafta Muzik kurulundan geçip burs kazandığımı öğrendim. Hep batı klasikçilerin arasında tek doğu müziği yapan olarak çok ilginç gelmiş olabilir. Ama değişik türlere açık olmaları çok hoşuma gitti. Kurulda oldukça katı ve ilgisiz gözükselerde... Ilk defa bu kadar heyecanlandım sanırım. Kuzeyde yaşayan arkdaşın albumundede olacağım. Girdiğimiz studyoda ki kayıt yapan adam çok iyi bir müzisyendi oyle doğru şeyler söyledi ki gerçekten üretmeyi biliyor be tam ihtiyacım olan kişi yeni bir uretim için... fakat maaliyeti ve en buyuk soru ben hazırmıyım??? Hazır olmasam bile bunu şimdi yapmam lazım çünkü kayıtları yetiştireceğeme söz verdim... Sadece iyi olmamasından be eleştirilmekten öylesine korkuyorum...
saat: 23:33
Kim bana ne kadar sinir olursa olsun dinlerden nefret ediyorum. Dinlerin arkasına sığınıp kendini aidiyet ile konforlu hisseden benden senden bizden iyi kötü ayrımı yapanlara dayanamıyorum. Resmen içimden öyle bir reddediyorumki dinler hakkında ve o kelimeler ritueller hakkında bilgim yok. Ne ailemden gelen ne de başka bir dini hayatım boyunca uygulamadım. Etrafımda uygulandığında alerji kapıyorum. Ayrımcılığa dayanamıyorum. Bir Baba çocuklarını ayırır mı? İşte bu yüzden farklı dinler mümkün değil, rasyonel değil... herkesin duygularına bağlılıklarına sonsuz saygım var ama din ruhsal ve kutsal birşey ise sessiz yaşanmalı bağırarak savaşarak öldürerek grup halinde değil, inzivada keşif halinde yaşanmalı... Gerisi paranın kontrol ettiği kuklalar bir sürü korku acı, bastırılma ve güzel tarafı körü körüne inanç ama neye ve kime... Ben Onunla çocukluğumdan beri konuşurum, bazen yakın bazen uzağım ama biliyorum o hayatımda ki en güzel ve en bilinmez yüreğimin tutkusu. Bu yüzden sırf sevginin dinlere ve ayrımcılığa alet olmadına dayanamıyorum. Her dinden insanla tanıştım arkadaş oldum hiçbiri birinden farklı değildi... Ne zaman herkese aynı göz ilebakabiliriz işte o zaman Ona biraz daha yaklaşabiliriz...
