23 Mayıs 2020, Cuma
saat: 02:09
O kadar yorgunum ki....
Tüm hayatım bebeğim oldu. Kendime ayıracak 1 dkcık bile vaktim yok. Tuvalete bile gidemiyorum arkamdan yirtilircasina agliyor..Çok daralıyorum çok bunalıyorum herşey bütün ev üstüme üstüme geliyor. Kızım 6 aylık oldu şükür.. ama hala çok fazla ağlayan ve huzursuz bir bebek. Geçti geçecek diye diye bu zamana geldim ama benim de üzerimden bir dozer geçti adeta.. hayatımda böyle bebek görmedim gerçekten. Bazen o kadar çileden çıkıyorum ki öfkemden küçücük bebeğe bagiriveriyorum ne anlayacaksa...O da daha çok huysuzlanıp daha çok ağlıyor.. sonra kendi kendimle konuşma içim içimi yemece... niye bağırdın parmak kadar çocuğa niye kiziyosun sen ne biçim annesin, annelik yapamayacaksan neden doğurdun...sonra kendimi yaşlanmış hayal ediyorum elden ayaktan düşmüş.. Kızım bana bağırıyor.. hoşuna gider miydi diyorum.. düşüncesi bile gözlerimin dolu dolu olmasına yetiyor.. sonra şükret diyorum bak çok güzel cok sağlıklı bir bebeğin var, hani o sana ağzını ayıra ayıra gülerek bakışı varya onu hayal et diyorum ağlarken, ona öfke duyduğunda... ama nafile bunların hiçbiri beni üzerimdeki bikkinliktan yilginliktan kurtarmaya yetmiyor...sonra ağlıyorum, karşılıklı ağlıyoruz kızımla... hüngür hüngür...
Bazen başımı duvarlara vurmak istiyorum... bazen de bebeğim ağlarken onu öylece bırakıp başka odaya gidip kulaklarımı tıkamak istiyorum.Yapamıyorum tabi ki minicik muhtaç bana bi sıkıntısı anlatmak istediği birşey olmasa ağlamaz diyorum kendime.bunu biliyorum ama öfkemden hissedemiyorum galiba.. yapmak istediğimden de değil sadece sıkıntıdan.ama bebeğimi çözmeye de pek calismiyorum sanırım çünkü o kadar bezginlik var ki...
Herşeyden soğudum hiçbişeyden zevk almıyorum.
Sinirlerim aşırı derecede yıprandı psikolojim çok bozuk sanırım psikolojik destek almam gerekiyor...
Bütün bunların arasında şükretmem gereken çok önemli birşey var.. her türlü halime katlanabilen, daraldigim zamanlarda sen dinlen ben bakarım kızımıza diyerek beni uzaklaştıran ve beni sevdiğini her zaman soyleyen ve bunu hissettiren bir eşim var.. bunun icin rabbime ne kadar şükretsem az...
Bir ben varım böyle galiba çünkü etrafimdaki bütün bebekler ve anneleri huzurlu...
