13 Eylül 2020, Pazar
saat: 13:51
Baş etmesi zor sorunun adı insan olunca. İnsan kendini en muktedir sayınca söz dinlemez söze sağır kalınca. Aklı erenlerin aklı evvellere hükmü geçmiyor evvelin sayısı kat be kat olunca. Ehlileşmiyor iyileşmiyor doğru olmayı zayıflık sayıyor zalimliği ile övünüyor.
Bu yabanıl ilkellikle baş edilmiyor çünkü insanın yabanıllığı bozulmamış kusursuzluk değil bozulmuş hatta olmamış olamamış güzelliğin kıtlığı.
Haberlerde diş toynak yaraları ve birbirlerine bir türlü susmayan durmayan bitmeyen hırlamaları. Her yanları yemi yalı suyu ile dolu olsa da diş pençe geçirme sebepleri açlıktan ihtiyaçtan değil ki zati.
Tabiatları böyle akıtmadan birbirlerinin kanını ve günü karartmadan birbirlerine rahatlamıyorlar rahat durmuyorlar ezelden beri. Devletler devletlere her millet bir birlerine ve aile olanlar hane içlerindeki bireyler ile vahşilik içinde öldürme yok etme olmadı yaralama peşinde sürekli.
Neden sevmeyi bölüşmeyi paylaşmayı seçmiyor! Daha mı zor kabul nefretten. İnsan öldürme işi olan savaştan ve diğerini açlığa mahkum etmekten bu denli haz alması akıl işi mi ki kabul görüyor asırlardan beri. Sebebi olup acı çektirmek ve acı ile kıvranan canlıyı seyretmek hangi mahlukatı mesut eder söylesenize.
İnsan insana zulmü reva görerek övünüyor diğeri dediğini öldürdükçe ilahlaşıyor.
bir başka insanın evini yavrusunu ve canını talan etmeyi marifetten sayıyor…
Bilmem ki ne kadarı kötü insan geni. Söküp atsak kötüyü içinden ne kalır ne kadarı kalır geriye ne dersiniz .
‘BEN’ en sevdiği şeyken diğerini sevdirmenin yolu olur mu. Seçip sevdikleri dışındakileri hiç etmesinin çaresi bulunur mu. Öfkesi cebinde lira sebepsiz sevmesi yok ne peşin ne veresiye ve reddi yergisi elemesiz ayrımsız geri ödemesiz beleş herkese iken düzelir mi güzele döner mi huyu insan dediğimizin.
Haber dediğin neredeyse hepsi insan kıyımı sabah uyanalı beri. Birkaç kedi köpek masalı geçici üç beş romantik serseri ve sefilliğe mahkum edilen milyonların bedeli bir avuç ayrıcalıklı züppe ile ürün hatası iyi yürekli az sayıdaki düş kişisi de olmasa gün yirmi dört saat can kıyımı dinletisi insanın hayat hikayesi.
Sabah öğle akşam istemiyorum bu dinletileri. Dünyanın üstü kan gölü altına mı inmeli diyorum fosilleşen canları hatırlayıp cayıyorum. Hep aynıymış belli ki altıda toplu ölü can kuyusu.
Dua ediyorum gözünde gönlünde cebinde kötülük olanların hepisi insan kardeşlerimin tamamına yakın cümlesi tez vakitte yakıt olası!.
Kötü ile başlattılar beni neyleyim ve madem ki ben de onlardan biriyim;
Canı ışığa hasret eden kötülere bedduam: Alt yana düşüp de binlerce yılın karanlığında taşa dönüşesiceler gidip de dönmeyesice nesli kesilesiceler kainat kiri nefse düşkün nefesi kesilesi ölü can tüccarı reziller sizin olmadığınız bir dünya düşler benim gibiler.
....
