13 Eylül 2020, Pazar
saat: 15:52
Bir sinir harbi şeklinde o koca makinayı o küçücük dükkanda bitirdik.Götümüz plastik bobinine dayalı göbegimiz lavabonun içinde günlerce el yüz yıkadık.Dün bi şekilde dükkandan çıkardık bitti gitti.
Geriye kalan 20 kilo demir düşmüş keklik gibi seken bir ayak,çizik kesik delik vesaire ile dolu bir beden ve ee şimdi ne yapıcaz düşüncesi
Azar azar uzaklaşan bir yar.Boka sarmaya doğru hızla yol alan bir hakaret davası ve o uzun zamandır süren dibini bucağını bulamadığım boşluk hissi.
Susmayı becermek gerçekten büyük bir kazanım olmuş benim için..Gerçi susmak için zorlanmak değil de konuşmaya gerek yok hissiyatı bu.
Kendin dışında hicbirseyi değiştiremiyorsun.Ki o bile digeri kadar zor..
Kalkıp mezgit pişireyim..
Militan yazını gönder..
Saygılar Hörmetler
