01 Ekim 2021, Cuma
saat: 19:48
evet nerde kalmıştık?
en son ölüm travmamı, hastalık korkumu atlatayım artık geride kalsın bunlar bi şeye başlayayım diyip kursa yazılmıştım. kursun ortasında durduk yerde hocam öldü. onun da stresine girdik napalım o da geride kaldı. kalsın. yeter.
bana benim geridekiliğim yetsin. her şeyden bıktım. kendi problemlerimden başkalarına kadar her şeyden. bu süreçte sevdiğim ya da geçmişte sevmiş olduğum insanları neden bırakmadığımı da çözdüm. neden onları içimde sıkı sıkı tuttuğumu, neden sevdiğim zaman vazgeçmediğimi.. çünkü kimse benden vazgeçmesin, biri beni sıkı sıkı tutsun istedim. çünkü hayata gözlerimi açtığım ortamda bu histen mahrum kaldığımdan, arzu ettiğim şeyi kendimden başkalarına yansıttığımdan. yaşama ''istediğim şey bu'' deme şeklimdi. ona şimdi sahip olmama rağmen, gerçeği gözlerimle görmediğim sürece kör gibi buna devam ettim. sıkı sıkı tuttuğum kim varsa bırakıyorum artık. içimdeki herkesi ve kendimi serbest bırakıyorum. her şey ait olduğu yere dönebilir, ben de..
sesi benimkine karışmayan kimseyi ve hiçbir şeyi istemiyorum. gidebilirsiniz, çünkü sizden bıktım. sahte şiirlerimden, ve orda olmasını arzu ettiğim şeylerden, kimselerden bıktım. şekline uymadığım kaplardan, onlara uyabileyim diye bıçak gibi keskin sözlerden.
ellerimi açtım, hepsi kaydı gitti. ellerim artık rahat. artık kimseyi tutmuyorum, nerelere gittiklerini merak etmiyorum, gözlerim yalnız kalbimi görüyor artık. belki kırık, belki eksik ama gözlerimi korktuklarımdan kaçırmıyorum. bu ışığı nasıl parlatacağımı hiç bilmiyorum, belki başaramayacağımdır ama parlasın istiyorum.
kalbimdeki yıldızdan başka hiçbir şey önemli değil.
