19 Ekim 2010, Salı
saat: 16:58
noldu,hayır karşıma çıktında ne değişti.
yoook yokk sakın resmini gördüğümde içime düşen ateşin sana olan aşkımdan yada zayıflığımdan sanma.
senin beni aldattığın gün bitirdin sen o aşkı,o zayıflığı.
nefrete dönüştürdün sana olan zaafımı.
ben ne yaptımda sana bunu yakıştırdın bana.neden yani ben.
ben istemiştimki gönlümün kalbimin ömrümün tek kadını ol.yaptığım tek hatanın bizi üzmemek,aramızın açılmamasını sağlamak için bi kaç beyaz yalan söylemek oldu.
bunun cezası beni aldatmakmı olucaktı.
sen sürekli bana güvenmiyomusun diye soruyodun hatırlıyormusun?
beni aldattığın gün cevabınıda almışsındır umarım.
seni çıkarları için kullanan arkadaşlarınıda bana karşı koruduğun için çokta mutlusundur şimdi.
aşık olduğum şehirden bile vazgeçmiştim ben senin için be.
yollara düşmüştüm divane olmuştum aşkından.saçının teline bişey olcak diye ödüm kopuyordu.
ama yok bu yazı ileri dönük hiçbişi içermiyo,sadece bugün karşıma çıktığın anda kendimi kötü hissettiğim için yazıyorum.
ha sanmaki sana aşığım seni unutamadım hala.
ben kalbimle sevdim kızım elbetteki üzülücem yeri geldiğinde.ama senin gözümde kaldırım taşına köpekler tarafından sıçılmış bi bok kadar bile değerin yok gözümde.
sen kaybettin bunu çok iyi biliyosun.
ben kendime çoktan yeni okyanuslar keşfettim.
benden uzak olman dileğiyle
hoşçakal.
