20 Ekim 2010, Çarşamba
saat: 00:16
şu en son geçirdiğim trafik kazasından sonra.felaket yorgun oluyorum akşamları.sırf bugün bunun için kontrole gittim zaten.bişiyler yolunda degil bünyede sekside olsa içi kan ağlıyorda çaktırmıyo olabilir.
hayat bana pembedizi tadında hep tecavüz yada infaz sahnelerinde kurban olarak beni oynatıyo.dublörümde yok sike sike oynuycaksın bunu diyo.
oynarken biliyorum hayal kırıklığının daha sonra şakaklarımda yapıcagı ağrıyı.
çıkış yolu ararken başka sorunlarla boguşuyorum.hayat çözümsüzlükte ısrar ediyo adeta hayvan gibi.
şuan kendimi kafese kapatılmış aslan gibi hissediyorum.eğer bu altınrenginden parmaklıklar önümden alındığı anda yeri göğü sallıycam.
kendimde bu gücü görüyorum.yaşadığım birçok trajedik olaydan sıyrıldığıma göre yapabilirim evet.
herkes beni o kadar iyi görüyoki.
oysaki bilmiyolar içimde kopan cern deneyindeki o hadronları çarpıstırıp dünyanın sonunu getirebilcek bi patlamaları.
bir ben birde tanrı biliyor çektiklerimi.
biliyorum şimdi ne kadar sıkıntı ilerde o kadar huzur metoduyla beni sınadığını.
sabrediyorum o yüzden.
sanırım cemşitsizlik ve melisasızlık beni fena yıprattı bugün.kendime tahammülüm yok.
yalnız kaldımmı bir çocugun basının etini yiyen,hayatını zindana çeviren bi anneden farkım yok suanda.
anne olunca anlarsın derlerdide.
neyse öyle işte
fizy.com/#s/16ous5
volkan kaçar:*
