20 Ekim 2010, Çarşamba
saat: 19:58
İlginç bişi oldu. İzmirde bi görüşmede karşılaştığım bizim okuldan bi kız vardı.Satış için biçilmiş kaptan gibiydi.Onun yanında hiç bi işi alabileceğimi sanmıyordum.Üstelik hem tecrübesi vardı hem genetikte daha iiydi hemde ağzı hiç kapanmadan konuşabiliyordu.Sonra anladık ki hep aynı yerlere başvuruyoruz.Dedim ki bu kız hemen işe girsin yoksa ben açıktayım.
Bugün konuştuk meğer benim girdiğim yerle oda görüşmüş ve işe ben alındım.Çok ilginç.Demek bazen öle çene bolluğu çok da ii karşılanmıyo.Bence beni aldıran deniz hanım olmuştur.Oda sakin bi tip,yanında bi car car istememiştir.Vaybe çok şaşırdım.Kıza da ya seni benim önümde görüyodum gibi bişi dedim bozuldu.Aslında üzüldüm sora,isteyerek olmadı.İşsiz kalmak çok kötü bişi anladım.Gitgide kendine güvenin kayboluyor. Umarım çok yanlış anlamamıştır.
