12 Şubat 2016, Cuma
![]() saat: 18:29
![]() Uzun zaman oldu buraya yazmayalı. Zaman değişti, insanlar değişti, yaşam değişti! Zaten değişmeliydi... Hep böyle oluyor işte! Ne zaman yazmaya başlasam takılıp kalıyorum! Cümleler yok oluyor! Halbu ki ne hikayeler dolaşıyor kafamda. Mesela bir evlilik meselesi var, derdi tasası hiç bitmeyen. Onun dışında iş mevzusu var. Sürekli manüple olduğum. Bir de Ayvalık hikayesi var ki şuan olmayı tek arzuladığım yer. Yani tüm bunlardan ortaya çıkan sonuç; kafam Bolu tüneli gibi...! Ama tabiki de şikayet etmiyorum çünkü geçen zamanla birlikte, ( bir çok insan olgunlaşmak diyor, ama bence mantıksal bilinç gelişimi) yaşananların aslında kendi yarattığımız sahtekarlıklar olduğunu anlıyorum. Kendi uydurduğumuz şeylere kendimiz inanıyoruz ve onların bir parçası oluyoruz... Peki ne yapmalı!? İşte cevap: Vazgeçmeli :) Bildiğin herşeyden, tüm öğretilerden, tüm okuduklarından vazgeçmeli insan çünkü o zaman yeniden keşfediyor herşeyi. Bu vazgeçiş için tabi ki de bir kırılma noktası lazım. Benimkisi yıllar önce gerçekleşti! Yani o zamanlar için kötüydü belki ama şuan için o vazgeçişin sahibine teşekkür etmem gerekiyor. Çünkü değişimin başladığı yerdi orası ve değişim tüm hızı ve yoğunluğuyla hayatımı şekillendirdi. Şuan tüm düşündüklerimi yazsam ohooo iş uzar gider. Belki sonra yine yazarım belki de yazmam bu tamamen ruh halime bağlı... | ||
|