07 Aralık 2021, Salı
saat: 11:38
Durup kıyısında kendimin kendimi seyrettim bütün gün.
Ne çabuk gittiğini fark ettim insanın insandan. Sevgi dediğin su buharı dağılıp gidiyor atmosfere. Buhar aciz gökyüzü çok büyük kalmıyor izi. İnsanın sevgisi de sebepsiz değil ve olmayınca ya da bulamayınca umduğunu her yanı dolduran sevgisi bir damlanın buharı gibi yok oluveriyor anında.
Ömrü gibi sözü sesi gibi sevgisi de köksüz geçici yalan aslında ve zannımız kadar değil insan dediğin. Yüklediği anlamların hepsine yakını kendi sanrısı.
Aksi hale katlanması zor diye kandırıyor kendisini sürekli.
ömrünün yalanlığını itiraf ediyor da birbirine kendinin yalanlığını saklıyor her biri her birinden.
kıyısından bakıyorum neslime günden güne yabancılaşıyorum hem cinsime hem kendime!
