14 Temmuz 2022, Perşembe
saat: 06:35
Normalde uzun zamandır gelemiyordum, gelecektim güzel güzel anlatacaktım. Ta ki az önce uykumun içerisinde gördüğüm kabusu bahane ederek geldim. Zira unutulmayacak kadar kabus olmasına rağmen bu duygularımı hemen dökmem gerekiyor .
Bir evde yaşıyorum ama bu ev değil. Ev benimde değil, sanırım bir odası benim yurt gibi.
A gelmiş , yanıma . K8s eğitimi vardı onu izliyorduk. Napacağım vs derken kal burada dedim hallederiz bir şekilde. Yok çok diyor ama olmaz diyorum kal. Birlikte hallederiz ne güzel olur vs diyorum . Binbir ısrar kıyamet.
Ondan sonra MA geliyor , noldu sana böyle diyorum. “Ben siktirolup gidiyorum” diyor . Dur bi sakin ol diyorum. Tamam yıllardır görüşmemiş olabiliriz ama sanki hani yıllarca görüşmeyip sonra bir kez görüştüğünde sorun olmayan arkadaşlıklar var ya heh ondan işte, ondan olmuşuz gibi. Bir kutu veriyor bana. Yok diyorum sen bir sakinleş . Sana bir oda ayarlayalım bir gece kal diyorum. ( nesin sen pansiyon mu amınakoyım) bir yandan düşünüyorum Y görürse ne yaparım diye kafamda kurmaya çalışıyorum.
İşler burada çığrından çıkıyor işte, ertesi gün bir bakıyorum math102 ve Logic102 sınavım varmış. Ulan diyorum mezun oldum hala peşimi bırakmıyorlar. Sonradan biraz Logic bakıyorum. Math hallederim zaten diyorum sonra düşünüyorum math102 hangi dersti diye . Ulan calculus102 , en çok ezberin olduğu derslerden biri, kara kara düşünüyorum b olan notumu d ye düşürmeyeyim diye. (Tecrübeyle sabit düşürdüğüm oldu) Düşünüyorum neden bu sınavları verdiler diye, bingo mezun durumuna kalmışım meğersem aslında mezun olmamışım. Yere yığılıyorum. Allahım ben ne yapacağım diye yakınmaya başlarken;
S giriyor kapıdan. Gidemiyorum sormaya yanına. Sonradan bir ara yüz buluyorum, Götüm götüm gidiyorum bir şey soruyor uzaktan bana. “Ben ne yapacağım şimdi diye” anlatıyorum durumu, dinliyor.. dinliyor . uzun bir süre sonrasında gülümsüyor elimden tutuyor hallederiz diyor . Sınavlar konusunda hem bir güven geliyor hem başım dönüyor midem bulanıyor. Hayır diyorum hayır baştan alamayız hayır . En kötü ihtimal 2 ay yaz okulu ile K’da kalma planım var . Terlemiş baya baya , “bir gece kalır mısın? “ diye rica ediyorum. Geldi bizim pansiyon aptal kız.
Odama geçiyorum ağlıyorum kapıdan baktığımda benimle konuşmak isteyip son cümlelerini edememiş insanlara. Ya da tam tersi benim son cümlemi etmeme izin vermemiş insanlara .
Senin açık kalan götüne ..
Sonrasında sıcak bir şey hissettim yüzümde aynı anda bir bebek ağlaması .
Teşekkürler bebek , ilk defa uyanmana ve uyandırmana bu kadar mutlu oldum.
Çok şükür uyandım, ama burnum kanıyordu enteresandır ki.
Ve daha nice konuşma baloncukları, onları unutmak istiyorum günce. Yazmıyorum. Seneye hatırlamak istemiyorum bile.
Oy.
Mezun durumuna kalmak ne aptal, sen mezun olalı yıllar oldu hal mı kurtulamadın o psikolojiden gerizekalı .
Çok sinirlerim bozuldu.
-3:50-
saat: 09:59
Evet gecenin ikinci partına dönüyorum.
Ah uzun zamandır gelmiyordun rüyama…
O kadar mutluyum ki şu an.
Dün birine senin için güzel laflar ettim ondan mı geldin yoksa.
Bana karşı yaptığın arada babalık dışında , güzel kelimelerimden mi etkilendin yoksa.
Yine dertleniyordun , aramıyorsun çok diye görüntülü aramıştım bu sefer . “ Normal değil mi baba seni arayamamam. Yıllardır öldüğünü sanıyordum ama ölmemişsin. “
Görüntülü konuşma sonrası bir an da yaşadığın eve geliyorum, eski yaşadığın ev ile aynı.
Paspal durumdaydın, bakımsız , bitik.
Bu sefer sarıldım ama bir sürü fotoğrafımızı çektim, mutfağın rezaletti mutfağını temizledim. Temizlerken dikkatsiz olarak koyduğun bıçaklar elimi kesti. Parmaklarımın kanadığını gördüm.
Gene fırlayarak uyandım. Bu sefer nöbet telefonumun çalmasına uyandım ve böyle bir rüyadan uyandırıldığım için , söverek gözlerimi kapatıp rüyaya devam etmeye çalıştım ama işe yaramadı …
Uyandığımda ilk işim albüme girmek oldu.
Fotoğraflar var mı diye , o kadar emindim orada olduğuna.
O kadar emindim ki ölmediğine.
Ama yoktu.
Zaman geçiyor ama acın hala çok ama çok taze .
Sen gel hep rüyalarıma.
-6:30-
