21 Nisan 2025, Pazartesi
saat: 23:26


:)))))
Sikerlerrrrr deliye vuruyorum artık

Beni yine yerden yere vurdu. Boşanma konuşması yapayım diye girizgah yaptım. Ilımlı, dostça bir konuşma olacaktı çünkü günlerce çalışmıştım buna avukatla görüştükten sonra. Kafam yine güzeldi son günlerde hep olduğu gibi. Çok tatlış konuşuyordum ki birden bire “Sen şişman olduğun için bizi bitirdin, bu evliliğin böyle olmasının sebebi sensin! Yüzüne çok güzel kadınsın dediklerinee bilki herkes yalan söylüyor! Onlara niye yalan söylüyorsunuz diye bağırmak geliyor içimden! Yüzünün güzel olması hiç hiç hiç bir şey ifade etmiyor! Yazık değil mi bize, sana? Sen akıllı, komik, herkesin sevdiği, mükemmel bir kadınsın ama bizi hiç düşünmedin!” Dahası da var ama yazmıcam amk. siklemiyomuş gibi duruyorum ama gururum çok kırılıyor.
“Hiçbir şeyi değiştirmez zayıf olmam çünkü artık seni istemiyorum” dedim. “Ben zayıfken de beni hep çirkin hissettirdin sana asla yetemem ki ben senin istediğin o kadın olamam, sen de olamazsın anla artık değişmiyoruz” dedim üstüne bir ton daha zayıf olsaydın falan… “belki de seninle sevişmek istemediğim için kilo alıyorumdur hiç öyle düşündün mü?” dedim muhtemelen anlamamazlığa vurdu. Bahaneler başladı yine vs bir saat kafamı sikti.

Sonra yatağa yattım, kafam da güzel ya gözlerimi kapatınca Allahımmmm neler neler görüyorum anlatamammm o kadar güzel büyülü bahçeler :)))
Sonra şişman olduğum aklıma geldi, bir ağlama krizine girdim. Ağlama diyor bana “kes artık yıllardır ağlamıyorum başıma kötü bir şey gelecek diye, ağlıcammmm başıma zaten en kötü şey olarak sen gelmişsin” dedim, “naptımki ben sana, boşanmak isteyen sensin” demez mi… Daha çok ağladım. Uyuyakalmışım ağlarken. Birazdan devam edicem.

saat: 23:36

Feels so real.
I still feel the pain
I still feel your love.

“You could never stay”

2.

Neyse… bıktım aslında her şeyden bakma..
Her şeyden şikayet eden o kadın olup, şikayet ettiklerini değiştirmeye gelince mesele,
çemberin dışına adım atmaya göt istiyor.

Dedim ki; bu BENİ, ait olduğu yerde hissetmiyorum. Çocuklarım dışında burda bana ait hiçbir şey yokmuş gibi. Kendim bile. Kendimi sevmiyorum, işimi sevmiyorum, eşimi sevmiyorum, evimi sevmiyorum, yaşadığım şehri sevmiyorum. Ben o çemberin dışına adımımı atıcam artık benim kanatlarımı bırak. Gölgesinde serinlemeyi bırak. Ben oraya çıkınca anka kuşu misali doğacağım yeniden.. Bırak artık beni” dedim.

Orda duran yaralı çocuk.. kalbini görüyorum. Ve bana kustuğun öfkeyi de. Ama artık benim de kendi çocuklarımı bu vahşi, kızgın, kırgın çocuktan korumam lazım..anla artık beni..


saat: 23:07

güzellemeler

1.
düşüyorum..
gözlerinin en karanlığından kalbine..
bir simsar misali pay kovalıyorum kendime..
ihtimaller deryasında yer edinmeye çalışan zihnim,
sonsuz olasıkların düşlerinde kayboluyor gecede.


2.
Avuçlarıma düşen her yıldız, başka bir gökyüzüne aitmiş meğer,
Ben başkalarının masallarında figuranmışım,
Gördüklerime inanmışım.


3.
Şimdi,
Seni,
Beni,
Kurulması yasak cümlelerin öznesi yapacak ne kaldı bu hikayede?
Üstüme yüklenen kalleş kelimelerin,
Hezimetim; altında ezildiğim.


4.
Gözlerin..
Göğe değen kirpiklerin..
Sessizliğim.










istanbul
hosting