24 Eylül 2025, Çarşamba
saat: 18:18
Pazartesi günüydü,
terapiden sonra karar aldım, türkiye ye bi kaçamak yapma vakti geldi.
Hemen biletimi aldırdım, patrona haber verdim az kafayı dağıtmam lazım diye.
İkiletmedi sağolsun.
Ama işte alkol almaya başlamıştım bu kararları almadan.
O cesareti verdi bana.
Biletler alındı, heyecan tepede, kafa hafif çakır.
Club'a gidip dans edeyim dedim.
Kimseyi de çağırmadım, az çok kendi kendime eğleniyorum artık. Zaten alkol alınca illaha arkadaş ediniyorum bi şekilde.
Yine çok içtim :) söylememe gerek bile yok. Durmuyor arkadaş bi kere başlayınca.
ama çok iyi eğlendim. Kendimi sevdiğimi hatırladım.
Çok tehlikeli aslında alkol ile bunu düşünmek, başka zaman düşünmemek.
Gittim danslar oynamalar, milleri hadi buraya oturmaya mı geldik demeler.
Sonra 2 tane konyalıyla tanıştım. Kalkın dedim oynayın. Yok biz ağır abiyiz.
Lan niye geldiniz o zaman cluba.
Neyse bunlar bir anda kalktılar 2 eskort bulup gittiler.
Saate baktım geç olmuş. Bende gideyim dedim, biraz da moralim bozuldu sanırım hatırlamıyorum tam.
Bana bunu kim mi hatırlattı?
Çıkarken eskortun biri benimle birlikte geldi, o anlattı.
Kısaca bir pazarlık, sonra hadi gidelim.
gittik. Kadın Özbek çıktı. Türkçe biliyor.
Nerden buluyorum ben böylesini :D
hep sonu isyan la bitenler...
Neyse eve gittik, ben zaten ayakta zor duruyorum. Bişeyler oldu. Yarın kahvaltıya gidelim lafı geçti.
Tamam dedim
Ama üzerimi değiştirmem lazım dedi. Evim hemen şurda gidip geleyim dedi ben de yarı uykuluyum. Tamam dedim.
Salak gibi evin anahtarını verdim.
saat 6 gibi uyandım yanımda kimse yok. Baktım mesaj atmış eve geçtim gelirim birazdan diye.
Lan dedim dolandırıldık, kapının kilidini değiştirmem lazım.
Ama kafam hala bimilyon.
Yedek bi kilit göbeği vardı. Onu çıkarttım, tornavidayı arayana kadar vazgeçtim tekrar yattım.
Bi saat sonra yanımda peydah oldu
Bi kere daha seviştik, sonra kahvaltıya gittik.
O da sevgilisinden ayrılmış, dertleştik biraz.
1.5 yıldır birliktelermiş ve oğlanın bunun eskort olduğunu bilmiyormuş. Yuh dedim. Ya muhteşem bir yalancısın. ya da çocuk salak.
Ve bir kez daha insanlığa olan güvensizliğim haklı çıktı.
Kahvaltıdan sonra evine bıraktım. Ben biiraz uyuyum dedim. Ki iş vardı sürekli bir telefon.. uyutmadılar..
Bu aradı işte. Yalnız kalmak istemiyorum diye.
Çık gel dedim.
Geldi, biraz daha muhabbet ettik. Ben biraz iş yaptım sonra yine bir daha aksiyon. Ama bunu tatmin etmesi 5x daha zordu diğerlerine göre. Ya o anda bulunduğu psikoloji yüzünden ya da mesleği yüzünden.
Bittikten sonra hayvan gibi ağladı. Komşular gelecek diye korktum.
ağlama seansından sonra gitti, vedalaştık.
Türkiyeden döndükten sonra görüşürüz dedim.
Haa unutmadan. Ben sarhoşken sana evin anahtarını vereyim falan dedim mal gibi.
Ama ertesi gün dedim sarhoşken söyledim, kusura bakma veremem dedim. Orda da kendime hayır deme açısından +1 point.
Neyse..
Şimdi Ankaradaym, o uçağa binmesi bile psikolojimi o kadar düzeltti ki, istanbula inince bi tost yedim. karmaşası kaosu.. Özlemişim... Kendimi ait hissettim.
Huzur var şu anda üstümde. Bir daha meditasyon yaparken huzurlu bir anını düşün derlerse bu anı düşüneceğim.
Bakalım hayat bize daha neler sunacak
Çok garip hayat, Sabah kalktığında gerçekten gün içerisinde neler olacak bilemiyorsun. Aslında bu da hayatı zevkli kılan birşey ama yapamıyoruz.
