25 Eylül 2025, Perşembe
saat: 01:31
Sevgili Günlük,
Şirketi kapatıp erken emeklilik kararı bana önce özgürlük, sonra uzun bir sıkıntı getirdi. İki yıl boyunca “oh ne güzel” dedim, sonra fark ettim ki boşluk insanın içini kemiriyor. Derken evde otururken hiç alakam olmayan bir işe sardım. Videolar izledim, denemeler yaptım, farkına bile varmadan yeni bir meslek edinmişim.
Şimdi haftada üç gün, yarım gün çalışıyorum. Öğlen özenle giyinip parfümümü sıkıyorum. 2 yıl eşofmanla geçen günlerden sonra insan soruyor: “Yarım gün için bu kadar hazırlık niye?” Cevap basit: kendime iyi geliyor.
Meğer mesele işin büyüklüğü değilmiş. Evde sıkıntıdan öğrenilen basit bir iş bile insanı yeniden hayata bağlıyor. Hakikaten doğruymuş: işleyen demir pas tutmuyor.
Bir şekilde bir amaç uğruna uyanmak ve kendini evden dışarı atabilmek çok güzel. 2 sene önce “erken emekli oluyorsun, gençsin daha sıkılırsın” diyenlerle dalga geçiyorken şimdi ne de haklılarmış diyorum.
