18 Ekim 2025, Cumartesi
saat: 14:32
Bodrum’
Sanki kelimelerim içimdekileri anlatmaya ya da ifade edebilmeye tam anlamıyla yetmiyor gibi. Belki manaları var içimdekilerin ama ben daha karşılığını verebilenlerle tanışmamış olabilirim.
İnsan olmanın erdemini yüksek farkındalıkla kucakladığım bir kabulleniş sürecindeyim. Yeryüzünde gözüme değen herkesi okuyor, bedenlerinin silüeti çatlıyor ve kiminin çok ışıldadığını, kiminin sönmeye yaklaştığını görebiliyorum. Kitap okur gibi okuyorum izin verdikleri kadar..
Kiminin tepesinde kara bulutlar dolanıyor ve yüzlerce, binlerce kelimenin altında eziliyor gibiler.
Kiminin fantezi dünyasını ve bu dünyadaki şehvet, ihtiras açlıklarını görüyorum..
Kiminin içindeki çocuk karşılıyor beni önce.. en çok onları seviyorum..
Sayısız hikayeyi yaşamak için buradayız.. bazılarının baş kahramanı, bazılarının kötü karakteri, bazılarındaysa figuran olup geçeceğiz..
Ruhun bütün hazlardan, hırslardan, yoksunluklardan arınacak.. en büyük erdemi kazandığında bu okuldan mezun olacaksın. “SEVMEK”
Düşünsene renkler yok, resim yok, müzik yok, heykeller, yazıtlar, kitaplar, dans etmek yok..
Nasıl dışavuracaktı insan acıyı?
Acının eleğinden geçen eserler peki acı olmasaydı nasıl ortaya çıkacaklardı?
Seni görüyorum.
Başın hafif sağa yatmış, hiçbir şey düşünmek istemediğin o yerdesin. Üzerinde duran o umarsızlık gömleği sana yakışmamış bugün. Bırak.. bugün sadece kendine izin ver.
Nefes al. Nefesini dinle. Suya bırak bedenini.. toprağa karışmak gibi, evrenle bütün olmak gibi.. bir kırıntı tanesi gibi, sırtlayacak karıncalar bedenini bir gün. Hiçbir önemi yok varlığına giydirdiğin elbisenin. Bugün kendinle tanış. Kendinle barış.
Yol bir gün bitti sanacağız ama yeni başlamış olacak..
Ve döngüler biz sevmeyi öğrenene değin bizi buraya farklı hikayelerde geri saracak..
