23 Kasım 2025, Pazar
saat: 09:34
Bir filtre kahve demlemişim ki, hayat kadar sert.
Sakin bir gün. Kendi yatağımda tek başıma uyandığım sabahları seviyorum. Belli bir ritüelim var çünkü. Bir başkası olunca o ritüel ister istemez sekteye uğruyor. Bir başkası olsaydı şu an bu günceyi yazamazdım. Mesela.
S. ile öğleden sonra kahvaltısına gideceğiz bugün. Aramız daha iyi. Bizden bir bok olmazdı zaten. Ben de arkadaş olmaya ikna ettim kendisini ama benden hoşlandığının da farkındayım. Olsun. Geçer. Hiçbir şey sonsuza dek sürmez. İyi ki sürmüyor.
Biraz daha param olsaydı sağlam bir terapiste giderdim. Kötü değilim ama bazı şeyleri kafamda bir türlü çözemiyorum. Takılı kalmış gibiyim. İlerleyemiyorum. Her sabah yeniden başlayıp akşam olunca başladığım noktaya geri dönmek bana iyi hissettirmiyor. Bir türlü o ivmeyi yakalayamadım. Yakalayacağım.
Kahvemizi içelim.
